Juist ja, Lauder moet de claims voor dit product aanpassen en de campagne zoals hij er nu uit ziet, terugtrekken. Weet je dat ik werkelijk nooit geweten heb dat dit merk met zijn oerlelijke verpakking van het Lauder-concern is? Het deed me zo aan de grappen en grollen en uitstraling van Strivectin denken, dat ik bij voorbaat het eigenlijk al geen blik waardig vond.
Maar dan die claims! Van een testgroep van 25 vrouwen zei tweederde na een maand gebruik dat de zichtbaarheid van de rimpels met 83% verminderd was, bovendien zagen zij direct bij het aanbrengen al een zichtbare vermindering.
ASA reposteerde dat Lauder dit soort claims niet mag maken omdat er geen dubbelblind onderzoek gedaan is met een placebo product en vond de testgroep veel te klein. Toen Lauder toch bewijsmateriaal kon overleggen waarop wel degelijk voor en na resultaat te zien was, gaf ASA hierin toe, maar vulde aan: die resultaten zijn niet met het blote oog te zien alleen met speciale apparatuur. Kortom: weg campagne.
Eerlijk gezegd moet ik er een beetje om lachen:
a. het is schering en inslag in de industrie dat het op deze wijze gebeurt, en geen enkel orgaan onderneemt stappen om die claims nu eens werkelijk aan banden te leggen. In Engeland worden door de ASA nog speldenprikken uitgedeeld, in ons land is the sky the limit. Bovendien, het (b)lijkt wel over NL’ders ook aanzienlijk minder hun beklag doen bij onze waakhond dan de Engelsen bij ASA
b. een lekkere potpourie siliconen zorgt inderdaad voor een onmiddellijke verdoezeling van rimpels, dat is geen hocus pocus. het is gewoon de simpele waarheid.
c. laten we als consumenten vooral niet vergeten dat rimpels niet daadwerkelijk weg te halen zijn met een creme die je in de winkel koopt. als ze het al kunnen, kunnen ze het een heel klein beetje, en dat kleine beetje is met het blote oog niet echt zichtbaar, je ziet meer een overall beter huidaspect. cremes zijn verder wel heel goed in het verdoezelen van de gevolgen van een rimpel: het camoufleren van dat lijntje in de huid, ofwel ‘the appearance’. kortom: het is een woordspel.
d. wees gewoon altijd waakzaam als er geclaimd wordt dat ‘….zoveel vrouwen zeggen…..’ Want wat zegt het, als zoveel vrouwen het zeggen? Het zijn aannames, maar geen bewijzen en daar wringt de schoen. Wij consumenten weten ook niet of iets werkt en het enige wat je kunt doen is goed naar de huid van je gezicht kijken en voelen. Niet tevreden? Weg ermee. Maar het lullige is dat de fabrikanten zich dus ook zelf van dit soort statements bedienen, terwijl zij degenen zouden moeten zijn die met bewijzen komen. Dat doen ze dus niet. Zo blijft alles lekker in het luchtledige hangen, blijf jij hopen en kopen, precies wat men wil.
e. als er wel bewijzen zijn, voortgekomen uit goed opgezet wetenschappelijk onderzoek wordt dat bijna nooit naarbuiten gebracht, van concurrentiebelang. Maar net zo vaak is het er niet, omdat het bij wet ook niet hoeft. Het is al voldoende om literatuurstudies over de enkelvoudige stoffen te overleggen die door anderen ooit zijn uitgevoerd. En dat zegt helemaal niets over het specifieke product. Bovendien is het doen van wetenschappelijk onderzoek peperduur en tijdrovend en die tijd is er niet aangezien de economische wetmatigheid verlangt dat bedrijven minstens elk half jaar met een nieuw product komen (althans, dat willen ze zelf om goed geld te blijven verdienen). Ook dat uitbrengen van elk half jaar een nieuw bijzonder product is al niet waar te maken, dus komen ze meestal met meer van hetzelfde in een ander jasje. En kosten voor welk onderzoek dan ook, moeten worden doorberekend aan de consument, dus zouden de potten nog duurder worden.
