De Fransen willen een wet aannemen waarin het afgelopen moet zijn met überluxe en royale verpakkingen voor cosmeticaproducten. Maar wat blijft er dan nog over van de droom? Franse merken grossieren er bij uitstek in. Packaging Branddesigner Joost la Housse geeft antwoord.
Korte metten, als het aan de Franse overheid ligt, met die peperdure, ultraluxe verpakkingsmaterialen voor luxe goederen, en dan met name voor de cosmeticaproducten. Het zou een ramp zijn voor de Franse cosmeticamerken die per definitie uit heel veel verpakking bestaan. Maar iedereen weet ook dat de verpakking meer dan de helft van het plezier uitmaakt. Moet die droom kapot? Natuurlijk, als het om het vervoeren van de producten gaat, hoort er een adequate omdoos om te zitten, maar hoe groot en luxe moet deze zijn?
De Fransen willen dat er meer respect voor het milieu komt en ze hopen op deze manier dat het industrieen die grootverbruiker van luxe verpakkingen zijn zal dwingen om tot creatievere en milieuvriendelijkere oplossingen te komen.
Een van de mooiste oplossingen die ik hiertoe een tijd terug aantrof, waren papieren doosjes waarin zaadjes waren verwerkt. Na gebruik kon die je kartonnen doosjes in de grond stoppen en kwamen er plantjes uit. Maarja, ik zie nu niet zo snel hoe een Chanel doosjes tot parfumplant kan worden omgetoverd…hmm…of toch wel?
Joost la Housse, verpakkingsdesigner, gelooft wel degelijk dat er een vertaalslag naar duurzaamheid te maken valt, zo lang je er maar voor oppast je creativiteit niet te verliezen. Hij schrijft ons: ‘Het verminderen van verpakkingsmateriaal om het milieu te ontlasten is al lang actueel in de cosmeticaindustrie. Letterlijk zorgt een verpakking ervoor dat het produkt dat erin zit wordt beschermd, bestand is tegen breuk en alles in goede staat tijdens transport aankomt. Maar belangrijker nog is de functie van branding en communicatie van en op de verpakking. Het zorgt voor onderscheid t.o.v de concurrenten. En daar speelt materiaal, vorm, kleur, geur een grote rol in. Tegelijkertijd wringt het hier ook: duurzaamheid en commercie in deze industrie; het houdt van elkaar maar vliegt elkaar ook met het grootste gemak in de haren.
Waarom voel ik me specialer, word ik eerder verleid, krijg ik een zekerder gevoel, voel ik me mooier bij het ene merk dan bij het andere? Je koopt nu eenmaal fantasie, een belofte, “dit ben ik, zo zou ik willen zijn”. Het is het cadeautje voor jezelf, en dan vraag je je niet als eerste af of de verpakking wel milieuvriendelijk is, de inkt afbreekbaar is, het transport wel duurzaam werd gedaan. Nee, dat zou je fantasiewereld vertroebelen, en bestaat de kans dat je je aankoop misschien wel uitstelt tot een volgende keer.
Dit is ook meteen het mooie aan mijn vak als Packaging Branddesigner. Duurzaamheid is een feit. Zorg er gewoon voor dat de verpakking aan de wetten van duurzaamheid voldoet. En laat de belofte die je verkoopt daar niet onder lijden. Je wilt blijven verleiden, niet belerend optreden. Maar sla niet door. Als zo’n wet erdoor komt gaan we richting eenheidsworst. Juist in een wereld waar identiteit een grote rol speelt waar dure, luxe producten worden verkocht, moet je je blijven onderscheiden. In materiaal, techniek, design en in detail. Doe jij dat niet, dan doet een ander dat wel. En dat heeft de consument onmiddellijk door en is het niet geloofwaardig meer. Daar sta je dan.
Vergelijk het bijv. met de wereld van foodpackaging, daar zijn de omloopsnelheden hoger, de aantallen groter, levensduur korter, dus er is ook meer afval. Ook daar zien we nu meer regels en wetten komen en de verpakkingsmaterialen steeds meer tot een eenheidsworst vervallen. Het is belangrijk je bewust te blijven van alle duurzame ontwikkelingen die ook de drukkerijen, papierleveranciers, kartonnage-, emballagebedrijven doorvoeren. Daarmee komen we al een heel eind en is het uiteindelijk ook niet meer nodig om nog zo’n wet door te voeren.’
Lees ook:
