Eerst even iets algemeens: Aan het einde van de jaren 90 stelde de Amerikaanse chemicus Paul T. Anastas, professor op Harvard en Directeur van de Green Chemistry Institute Washington DC, 12 basis principes om meer milieuvriendelijke chemie te ontwikkelen genaamd “Groene Chemie”.
De twaalf principes van groene chemie
- Beperk de vervuiling bij de bron (liever dan op een later moment het afval te verwijderen)
- Optimaliseer de opname van alle bestanddelen in het chemische bereidingsproces in het gereed product
- Ontwikkel minder risicovolle chemische bereidingsprocessen
- Ontwikkel veiligere chemische producten (efficiënt en minder giftig)
- Beperkt het gebruik van oplosmiddelen
- Beperk het energiegebruik
- Gebruik hernieuwbare grondstoffen (die je weer opnieuw kunt maken) i.p.v. fossiele materialen
- Verminder afgeleiden die afval kunnen geven
- Gebruik katalysatoren want de aanwezigheid van katalytische energie geeft energiebesparing, verminderde reactietijd en geeft minder afval
- Ontwikkel substanties en houd daarbij hun ultieme afbraak in gedachten
- Ontwikkel real-time analyse methoden om vervuiling te voorkomen
- Ontwikkel veilige chemie om ongelukken te voorkomen
Door het implementeren van deze principes kunnen bio afbreekbare en bio verenigbare moleculen ontwikkeld worden waarbij er processen gebruikt worden die minder vervuilen en energie efficiënter zijn dan traditionele processen.
En dan nu over L’Oreal:
Onderzoekers bij L’Oréal hebben Xylose, een natuurlijk suiker extract van beukenhout (en een hernieuwbaar ingrediënt) gebruikt om een nieuwe actieve molecuul voor de huid te ontwikkelen. Het werd fijngemaakt, opgelost in water (in plaats van een organisch oplosmiddel), reageerde met waterstof en werd na een aantal uur van gisting, licht verhit door een katalysator. En zo ontstond Pro-Xylane. Er zijn maar 2 stappen in het chemische bereidingsproces, waardoor het een hele zuivere molecuul is, zo laat L’Oreal ons weten.
Deze bereiding was geïnspireerd op een nieuwe chemische reactie, gepubliceerd in 2000 door Prof. André Lubineau van de universiteit van Paris-Sud. De reactie verminderde het aantal stappen om C-glycoside, de chemische familie waartoe Pro-Xylane behoort, te verkrijgen met 4. Bovendien stelde deze reactie L’Oreal in staat om water te gebruiken als oplosser in plaats van het gebruik van organische oplosmiddelen.
De industriële processen om deze molecule te synthetiseren werden ook geoptimaliseerd op een milieuvriendelijke manier: speciale aandacht werd geschonken aan de hoeveelheid afval die ontstond tijdens chemische processen op grote schaal. De Environmental Factor (milieufactor) of E-factor, geeft de verhouding aan van het aantal ton afval voor iedere ton van de gewilde molecuul: hoe lager deze verhouding, hoe minder vervuilend dit molecuul is. Voor Pro-Xylane in een oplossing is de E-factor 13 dat, op een schaal van 5 tot 50, een erg goede score is.
Toen de effectiviteit van het molecuul eenmaal aangetoond was, werd de milieu impact gecontroleerd met gebruik van eco-giftigheids tests . Deze bestaan uit het controleren van het risico’s dat de substantie mogelijk een schadelijk effect kan hebben op soorten en ecosystemen. Deze testen hadden te maken met drie types levende organismen in de voedselketen. Ten eerste, eencellige algen, van wie de groeifactor werd gemeten in aanwezigheid van de molecuul. Daarna, micro-crustaceans genaamd Daphnia, wiens mobiliteit en reproductie werden bestudeerd op de aanwezigheid van Pro-Xylane. Tenslotte werden de eieren van de Medaka vis geanalyseerd op het mogelijke giftige effect van van het molecuul op de embroyonale ontwikkeling. Pro-Xyalne is ook een molecuul wat niet erg goed oplost in vet: er wordt daarom niet verwacht dat er bioaccumulatie in de voedselketen zal optreden. Parallel aan deze testen verklaarden andere studies dat deze molecuul niet giftig is voor mensen, zo laat L’Oreal weten.
Toen de testen eenmaal klaar waren werd het molecuul gesynthetiseerd, daarna geformuleerd met andere ingrediënten om er een eindproduct van te maken. De groene kwaliteiten van de molecuul zijn ook een waardevolle aanvulling bij het formuleren van het product. Het is eenvoudig te bewaren, het kan opgeslagen worden zonder conserveringsmiddel. Daarnaast is het gemakkelijk te mengen met de andere ingrediënten dankzij het feit dat het eenmaal opgelost in water, gemakkelijk toe te voegen is aan de rest van de formule zonder dat extra verhitting nodig is (geen extra energie nodig).
De uitdaging voor chemici is om nieuwe chemische bereidingsprocessen te vinden maar ook om hun oorspronkelijke werkwijze te veranderen: werken met kleinere hoeveelheden om afval te verminderen, zoeken naar vervanging voor reactoren om het gebruik van giftige reageermiddelen te voorkomen, de hoeveelheid oplosmiddelen te verminderen, reactietijd te verkorten en de opbrengst van het chemische bereidingsproces te optimaliseren.
L’Oreal gaf ons nog de volgende referenties
• Paul T. Anastas and John C. Warner, Green chemistry: Theory and Practice, Oxford University Press, New York, 1998, p.30.
• Scale of Sheldon: R.A. Sheldon, Chem. & Ind. , 1997, 12; 1992, 903.
• Transformation of sugars to C-glycosides in water, A. Cavezza, 1st International IUPAC Conference on Green and Sustainable Chemistry, Dresden, September 2006
• Pro-Xylane, a new xylose-derivative as an activator of glycosaminoglycans synthesis, Dalko-Csiba et al., EADV 2006
Meningen over L’Oreal in onafhankelijk onderzoek
Nu zijn dit berichten van L’Oreal zelf over haar operationele processen, maar ook de internationale media bericht de laatste tijd regelmatig over de groene filosofie van het L’Oreal concern. Zo meldde de vakwebsite Cosmeticsdesign.com onlangs dat de Global Canopy Foundation de cosmetica industrie als koploper heeft aangewezen met L’Oreal als de beste performer als het om duurzaam ondernemen gaat, in haar onderzoek ‘Forest Footprint Disclosure’. Hiermee probeert de organisatie te meten welke milieuimpacten grote bedrijven hebben op de conditie van de regenwouden. L’Oreal kwam uit de bus als het meest progressieve bedrijf ten aanzien van dit onderwerp.
L’Oreal directeur duurzaamheidsontwikkeling, Francis Quinn, onderstreepte naar aanleiding van deze uitkomst dat het bedrijf van haar verpakkingstoeleveranciers eist dat de materialen het FSC of PEPC keurmerk dragen. Dit betekent dat de grondstoffen uit duurzame bosbouw gekomen zijn. En ze zei ook: ‘“We continuously work with our direct suppliers to improve traceability: for palm oil we have identified the point of origin of 100 percent of our supplies.’
De Global Canopy Foundation benadrukte verder wel dat de totale industrie nog wel aan aantal grote verbeterpunten kent, zeker op het terrein van publieke communicatie over dit onderwerp en duurzame ontwikkeling door de gehele keten heen. Andere bedrijven met vermeldenswaardige prestaties waren ook LVMH (oa Dior, Guerlain, Givenchy), met nadruk op hun duurzaamheidspolicies voor geurgrondstoffen in Afrika, samen met Henkel, Burberry en Adidas.
Het onderzoek meldt ook bedrijven die geen respons gaven, zoals Procter & Gamble en Colgate Palmolive, en bedrijven die respondeerden met een weigering tot medewerking waaronder Johnson & Johnson.
L’Oréal kwam in een recent onderzoek van de Triodos Bank ook naar voren als het meest sustainable bedrijf in de personal care industrie.
Download hier het onderzoek Forest Footprint Disclosure 2009 van Global Canopy Foundation.
Het Amerikaanse opinieweekblad NewsWeek publiceert alweer een aantal jaren de GreenRankings, een top 500 van Amerikaanse bedrijven die het meest duurzaam opereren.
Lees ook:
- Zweedse wetenschappers uiten zorgen over aantasting ecosystemen oceanen
- Internationale Earth Day makkelijk slachtoffer van greenwashing
- Milieugroeperingen bezorgd over onduurzaam gebruik palmolie in cosmetica
- EOS is een klimaat neutraal parfum
