Wat L’Oréal doet tijdens de Amsterdam International Fashion Week, heeft Wella opgepakt met een soortgelijk, hetzij veel kleinschaliger en intiemer event. Boutyq is nu voor de tweede keer georganiseerd door Wella en Mynth evenementenbureau en toont het werk van jonge talenten op de catwalk. Ontwerpers, kappers en visagisten. Tijdens het eerste event showden Tony Cohen en Jade Jagger (dochter van….).
De Nederlandse ontwerper Sjaak Hullekes toonde een mooie ingetogen mannenmodeshow met zijn inmiddels heel herkenbare signatuur van prachtige verkalkte tinten voor een onmiskenbare retro modstyle, afgewerkt met een modern 21ste eeuwse touch. Hij noemt zijn collectie Small Town Boy en wil daarmee verwijzen naar urban mannen, die opgroeiden in kleine steden. Die nostalgie van toen houden deze mannen in zijn optiek vast. Zachtheid, het is ook kenmerkend voor zijn werk. Hierdoor krijgt de geraffineerde Modstyle iets verfijnders en naïevers. Sjaak vertelde dat hij exclusief op Boutyq toont.
Van een heel andere orde was de show van de in Engeland zeer geliefde PPQ. Dit ontwerpersduo Amy Molyneaux en Percy Parker had de collectie Fantasia genoemd, en om een rijkheid te creeeren en de sfeer van avondkleding op te roepen, was er flink gebruik gemaakt van fluweel, taftzijdes, vette lurex bewerkingen en ander glittermateriaal, waarbij je soms het idee kreeg dat de gordijnen uit een al lang gesloten bordeel waren geript, ofwel: een behoorlijke eighties Dynastie look waar je gewoon van moet houden (of niet). Veel met vernieuwende mode, en vakkundige stofverwerkingen had het niet te maken, maar wellicht doet dit het goed in clubscenes. Voor de schrijfster van dit artikel kwam de worst nightmare van de slechtste stukken ooit uit de collecties van Frans Molenaar en Mart Visser tezamen, bij elkaar. Het is natuurlijk maar net hoe je de jaren’80 beleefd hebt: als New Waver, punker, of yup en dan is je voorkeur en referentiekader snel bepaald. Mensen die na of net in die tijd geboren zijn, kijken er zonder die bagage met een frisse blik naar en vinden het lekker over the top. Bezoek hun site, en je zult zien dat ze wel meer in hun mars hebben, we zien bijvoorbeeld een heel humorvolle zomercollectie 2010.
Heel even ging trouwens nog het gerucht dat Amy Winehouse zou optreden (een jurkje van PPQ had haar niet misstaan), maar dat bleek niet het geval. Muzikale omlijsting kwam van een acapella zanggroepje met het lied Love is the message. Prachtige stemmen (die ook goed tot hun recht kwamen in de akoestiek van de locatie), maar als bouwsteen van een kek fashionevent was het moeilijk plaatsbaar in het geheel. Datzelfde gold eigenlijk voor het optreden van de Nederlandse schoenontwerper Jan Jansen. Hij had zoveel te vertellen, over zoveel papiertjes verspreid, dat hij halverwege de draad kwijtraakte omdat hij nietsvermoedend ook zijn papiertjes verloor op de grond. Hierdoor verloor je langzaam maar zeker de aandacht voor zijn verhaal.
De creatieve looks van de shows waren in handen van styledirector Jeffrey Janssen voor het haar (hij is ook eigenaar van de zaak Coup d’Etat in Amsterdam) en voor de fraaie make-up namens MAC onder leiding van Elke. De shows gingen visueel vergezeld van gave videopresentaties over de ontwerpers, de stylisten, hun visies, de dromen, het doel van Boutyq. Er zat een lekkere urban, soms rauwe maar intieme sfeer en tempo in die films, die eigelijk integraal als een saus over alle bouwsteentjes van de avond uitgegoten had moeten worden. Next time? We komen zeker weer, want het was oprecht gezellig op deze prachtige locatie en in zo’n intieme, kleinschalige opzet! Bovendien: alles begon netjes op tijd – ook wat voor te zeggen *wink*.
Meer beelden (aanklikken voor vergrotingen):
Op de site I Love Fashion News kun je wel wat foto’s van de catwalk bekijken. Op die site vind je ook nog een interview met kapper en style director Jeffrey Janssen over het doel van Boutyq en zijn visie erop.
