Er heerst al jaren een bijna-consensus (een enkele tegenstander daargelaten) over de positieve effecten van anti-oxidanten op het onschadelijk maken van agressieve deeltjes als vrije radicalen – die onze organen aantasten en voortijdige veroudering en ziekten in de hand zouden werken. Nu blijkt uit nieuw onderzoek met proeven bij wormen dat de vrije radicalen hen juist langer laten leven. Ze zorgen voor meer weerbaarheid.
Uit een nieuwe studie gepubliceerd PLos Biology in zou blijken dat wormen die extra werden blootgesteld aan vrije radicalen, langer leven dan hun niet blootgestelde soortgenoten, aldus Discovery News dit weekend. Wat ook bleek was dat als de beestjes extra anti-oxidanten kregen aangereikt om die vrije radicalen teniet te doen, het effect van langer leven afnam!
Volgens de onderzoekers zou uit deze studie blijken dat het vrijkomen van vrije radicalen en de stressrespons die dit het lichaam oplevert, wel eens gezond zou kunnen zijn. Het lichaam gaat zelf aan de slag om de aanval af te weren, en wordt daardoor sterker. Het zou met name om een bepaald type vrije radicaal gaan, de superoxide anion.
Volgens de onderzoekers is ook nog helemaal niet duidelijk of het innemen van anti-oxidanten wel daadwerkelijk helpt om het verouderingsproces af te remmen, of te beschermen tegen ziekten. Ze geloven er eerder in dat je voldoende binnenkrijgt via je voedingDe onderzoekers benadrukken tot slot dat er wel aanwijzingen zijn dat vrije radicalen betrokken zijn bij tumorontwikkeling en ziekten aan het zenuwstelsel. Ook zullen ze niet ontkennen dat de deeltjes betrokken zijn bij rimpelvorming van de huid. Meer onderzoek is nodig om de bevindingen in de juiste perspectieven te kunnen gaan plaatsen, zo laten ze tot slot weten.
BeautyJournaal experts reageren…
We hebben natuurlijk ook even onze voedingssuppletiedeskundige Anne Andela gevraagd wat zij ervan vindt. Ze laat ons weten: ‘Het is interessant om te lezen dat met name superoxide anion, een van de vrije radicalen, juist een positieve rol kan hebben in het verouderingsproces, namelijk in de vorm van een signaalmolecuul. Het is in een hoge concentratie aanwezig, zonder dat de totale concentratie van vrije radicalen (ROS) verhoogd is. Hierdoor is de oxidatieve stress ook laag en wordt het verouderingsproces juist vertraagd. Dit artikel laat zien dat het van belang is om de vorming en functies van de verschillende vrije radicalen (ROS) goed in kaart te brengen.’
