Totaal onverwacht is de Frans-Italiaanse parfumeur Mona di Orio vrijdag 9 december 2011 overleden. Op Facebook werd rond vier uur gemeld dat “Today, completely unexpected and leaving us in great sorrow, our great inspirer, friend, colleague and name giver to her great loves, her beautiful parfum creations, MONA DI ORIO has passed away.”
Mona was een bijzondere parfumeur. Als jonge vrouw werd ze opgeleid door de beroemde neus Edmond Roudnitska. Vijftien jaar was ze zijn leerling. Zes jaar was ze ook zijn naaste medewerkster in zijn lab in de parfumstad Grasse in Frankrijk.
In 2004 zette ze een partnerschap op met de Nederlander Jeroen ‘d Oude Sogtoen, die haar ontmoette toen hij bezig was met de ontwikkeling van verzorgingsproducten voor een hotelketen. Sindsdien hebben zij altijd samengewerkt en werd het kleine imperium onder hun bezielende leiding steeds verder over de wereld uitgebreid.
Mona’s parfums werden geroemd om hun onconventionele parfumtraditie. Haar vermogen om haar ambachtelijke kennis te gebruiken om moderne parfums te creeeren gericht op de toekomst. Mona had het vermogen om elke keer weer buiten haar eigen comfort zone te treden. Zo ontwikkelde ze ooit een parfum waarin ze elementen had verwerkt van de geur van Amsterdams grachtenwater.
Eind 2010 ontwikkelde ze haar nieuwste serie Mona di Orio Les Nombres d’Or, waarvan Musk onze favoriet is. Ik ontmoette haar toen ook nog even in Amsterdam, op het kantoor van Jeroen. Ze vertelde dat ze haar nieuwe serie had opgebouwd rond de illusie van enkelvoudige, herkenbare ingrediënten zoals Musk, amber en leer. Maar zoals het de rebelse Mona betaamde, bedroog de schijn: het waren prachtige, mooi opgebouwde parfums geworden waarin meer dan 1 geurstof zit! Een avontuur, zo vond ik ook weer dit parfum.
Op mijn vraag waarom ze nu een serie maakte rond enkelvoudige ingrediënten vertelde ze eerlijk dat de gemiddelde consument het heel moeilijk vindt om complex samengestelde parfums te kopen.
‘Consumenten zijn niet gewend in hun geurzintuig te duiken, zich te verdiepen in wat ze ruiken, mee te gaan op de geurreis van het parfum. Ze willen het het liefst zo eendimensionaal mogelijk op een presenteerblaadje aangereikt krijgen, zonder hun zintuigen te hoeven aanspreken.’
Met haar nieuwe serie met de eenvoudige naamgeving, raakt ze al direct het associatieve vermogen van de consument, citeerde ik haar toen: ‘iedereen weet hoe musk, amber of leer ruikt, dus ben je al een stap dichterbij. Dat het parfum uiteindelijk toch nog een geurreis wordt, is dan een plezierige verrassing achteraf, waarmee we toch weer laten zien hoe uniek onze parfums zijn.’
Dat had je weer mooi gezegd, Mona. We zullen je nooit vergeten. Je creaties zijn onvergankelijk, net zoals onze herinneringen aan jou.
Nagekomen bericht: Officieel is bekend gemaakt via haar Facebookpagina dat Mona is overleden aan de complicaties die zijn opgetreden tijdens een chirurgische operatie. Uit onofficiële bronnen hebben wij vernomen dat zij niet meer wakker geworden is uit de narcose na een kleine chirurgische ingreep aan haar rug.
Op uitdrukkelijke wens zal Mona begraven worden in Amsterdam, op begraafplaats Zorgvlied.
