‘In november 2009 en de daaropvolgende maanden ben ik een aantal keren behandeld met de injectable Sculptra. Ik heb daar in april 2011 een uitvoerig en ook tamelijk jubelend verslag over geschreven voor Beautyjournaal.
Anderhalf jaar plezier
En het moet gezegd zijn: ruim anderhalf jaar was ik ook erg blij met het resultaat. Daarna werd die tevredenheid snel minder. Het volume begon, zoals was te verwachten, af te nemen maar daarnaast gebeurde er nog iets waar ik niet op voorbereid was. Tegelijk met het verdwijnen van het volume ging de huid op mijn wangen hangen. Het leek wel of de huid dikker en zwaarder was geworden en naar beneden zakte. Mijn neus-lippenplooi werd wat dieper en de huid onder mijn ogen ging – heel vervelend – trekken, alsof hij het gewicht van de daaronder hangende wangen nog maar amper kon dragen.
Het resulteerde in een paar vreemde, niet bepaald natuurlijk aandoende rimpels onder en naast mijn ogen die ik alleen door heel veel en vet te smeren onder controle kon houden. Door mijn hangende appelwangetjes zag ik ineens een grote gelijkenis met mijn oma, waar ik, ondanks dat ze een lief mens was, niet erg blij mee was. Ik heb niks ondernomen. Ik verzorgde gewoon mijn huid goed en wachtte verder gewoon maar af en hoopte dat de situatie vanzelf zou verbeteren. Heel erg dramatisch was het overigens allemaal niet, de meeste mensen zagen niets raars aan mijn hoofd. Alleen ik wel, en ik was niet blij.
Model voor de injectables arts
En toen werd ik, in september 2011, net toen ik zo baalde van mijn hoofd, gebeld door de fameuze Elzen Kliniek. Ze zochten een man van in de veertig die ze wilde behandelen met injectables en waarvan ze vervolgens de voor- en na-foto’s wilden gebruiken in een presentatie. Even was ik huiverig. Nog meer injectables? Maar al snel – na ongeveer een minuut – won mijn ijdelheid en mijn nieuwsgierigheid het van mijn huiver. Ik maakte een afspraak en toog een paar weken later naar de Elzen Kliniek in Naarden.
Mijn hoofd werd eerst uitvoerig gefotografeerd, van de voorkant, links, rechts en schuin, en daarna maakte ik kennis met Dr. Helga van den Elzen. Ik begon meteen aan mijn Sculptra klaagzang en vroeg of ze daar iets aan kon doen. En terwijl ik toch bezig was begon ik maar meteen weer te mekkeren over mijn naar mijn smaak veel te kleine mond en hangende wenkbrauwen. Dr. van den Elzen liet me gezellig een tijdje mekkeren en wilde vervolgens foto’s zien van toen ik rond de dertig was. We haalden mijn Facebook profiel er bij, dat stond vol met foto’s uit die tijd – toen ging ik nog graag op de foto. Mijn gezeur over mijn mond werd meteen afgekapt. Mijn mond is altijd mijn mond geweest, hij is in de loop der decennia niet verandert, niet groter of kleiner geworden en Dr. van den Elzen zei meteen dat ze mijn mond ging laten voor wat hij was. Ook aan mijn wenkbrauwen zag ze niks verkeerds. Ze was van mening dat mijn blik te verbaast en te schattig zou worden als ze aan mijn wenkbrauwen zou gaan sleutelen.
Vermoeide uitstraling
Wel vond Dr. van den Elzen dat ik een vermoeide, uitgebluste uitstraling had. En dat klopte. Mijn burn-out is alweer een paar jaar verleden tijd, maar op één of andere manier was mijn gezicht daar nog niet van op de hoogte. De hangende Sculptra wangetjes maakten het vermoeide effect alleen maar erger. Ik zag er inderdaad uit als een vermoeide, uitgebluste veertiger. Dr. van den Elzen besloot om bij mij een Elzen Lift te doen. Dat is een door haar bedachte facelift door middel van injectables, waarbij ze vooral aan de zijkanten van het gezicht werkt en gebruik maakt van diverse fillers op basis van hyaluronzuur. Bij mij koos ze voor een filler van Restylane, omdat die een mooi strak en stevig resultaat geeft. Ze koos voor de Elzen Lift omdat ze op die manier de vermoeidheid uit mijn gezicht kon halen en me weer een krachtige, mannelijke, sterke kop kon geven.
Ze vertelde dat ze de Elzen Lift in drie behandelingen ging uitvoeren. Eerst was mijn onderkaak aan de beurt, de tweede keer het gedeelte ter hoogte van mijn jukbeenderen en de derde keer zouden de puntjes op de i gezet worden. Ze ging aan de slag. Dr. van den Elzen is geen tuttelig schoonheidspecialistje, laat dat gezegd zijn. Ze kent haar vak, weet wat ze wil, werkt stevig en ze werkt door. Da’s wel even schrikken. De injecties gaan er fluks in – met verdoving – waarna snel je onderkaak in model wordt geboetseerd en voor je het weet sta je met een nieuwe afspraak weer buiten. Zo ging het ook de tweede keer, enkele weken later.
Enorme jukbeenderen
In rap tempo werden mijn jukbeenderen bijgevuld, in model geduwd en kon ik weer naar huis. Die tweede keer was wel even schrikken. Ik kwam thuis met naar mijn gevoel enorme jukbeenderen – Krystle Carrington eat your heart out! – en ook mijn man moest even slikken. De volgende ochtend bleek dat dat vooral door het injecteren zelf kwam, ze waren alweer een heel stuk geslonken en zagen er nu erg mooi uit. De jukbeenderen gaven me samen met mijn nieuwe, krachtige, strakkere onderkaak inderdaad een veel sterker hoofd. En door de bredere jukbeenderen was de huid op mijn wangen weer wat strakker geworden, waardoor ik meteen van die rare wangetjes af was. Ook waren de rare plooien bij mijn ogen weg, aangezien de huid van de wangen nu niet meer zo zwaar aan mijn ogen hing. Al bij al was ik al zeer content.
Hangende wenkbrauwen
De derde afspraak met Dr. van den Elzen was mijn triomf. Ze had mijn foto’s nog eens bestudeert – ook bij de tweede afspraak was ik gefotografeerd – en moest me toch gelijk geven. Die hangende wenkbrauwen droegen bij aan mijn trieste, vermoeide uitstraling. Ze ging er meteen iets aan doen. Ik was erg blij! Dr. van den Elzen ging aan de slag met Botox. Een paar kleine prikjes op strategische punten op mijn voorhoofd en dat was dan weer dat. Het duurde nog geen minuut. Vervolgens besloot ze dat de overgang van jukbeen naar slaap iets te drastisch was en vulde mijn slapen een beetje bij met Juvéderm. Nu waren die plooien bij mijn ogen echt helemaal weg. Dr. van den Elzen waarschuwde me dat ik nu wel wat natuurlijke kraaienpootjes kon krijgen, maar dat vond ik niet erg. Kraaienpootjes zijn okay als je in de veertig bent.
Jack Nickolson
Drie dagen later sloeg de Botox in en leek ik op Jack Nickolson in The Shining. Mijn wenkbrauwen waren omhoog geschoten waardoor ik een erg ruige, ietwat duivelse kop had gekregen. Ik vond het geweldig! Helga van den Elzen echter niet. Zo mocht ik niet naar haar presentatie komen. Ik kreeg nog twee kleine prikjes Botox. Drie dagen later was Jack weg en was ik weer terug. Het was een paar dagen leuk geweest, maar ik was toch wel weer blij dat ik mezelf weer was. Mijn wenkbrauwen stonden goed en ik keek weer vrolijk de wereld in.
Nog tevreden na een half jaar?
Dat was dus de Elzen Lift. We zijn inmiddels een half jaar verder en ik ben er nog steeds elke dag blij mee. Ik ben er niet jonger door geworden, ik ben er niet mooier door geworden, maar ik ben er wel vrolijker van geworden. Mijn hoofd is weer zoals het was voor mijn burn-out. Alles zit op zijn plek, ik zie er fris en krachtig uit – het is fijn. Het prettige is ook dat het er erg natuurlijk uitziet. Niemand ziet dat er aan je hoofd geknutseld is – al vertel ik het natuurlijk wel gewoon tegen al mijn vrienden, ik kan nooit mijn mond houden.
Weg kringen
De Botox was inmiddels uitgewerkt, dus onlangs ben ik terug gegaan naar de Elzen Kliniek om een nieuwe dosis. De fillers zaten nog allemaal op zijn plaats, maar deze keer heeft dr. van den Elzen de kringen onder mijn ogen weggehaald met een nieuwe filler van Juvéderm die speciaal bedoeld is voor de oogregio. Het resultaat is fantastisch – geen kringen meer en een nog frissere oogopslag. Dit is overigens niet op de foto’s te zien, de foto’s hierboven zijn eerder gemaakt. Ik ben een blije man en Dr. van den Elzen heeft er een vaste klant bij.
Lees ook:
