Cartier Baiser Vole parfum
In de wereld van Cartiers Basier Volé is de kleurverzadiging tot minimum gebracht. Niet helemaal zwart-wit, maar eerder gekleurd in de verschillende tinten van grijs met hier een daar een zachte nuance in pasteltinten.
Een koppel uit de jaren 20 danst op muziek van Lee Byung Woo. De golvende dansbewegingen weerspiegelen zich in de zwarte vloer. Er wordt niet gepraat, maar slechts met de toespelingen gecommuniceerd. De scene wordt afgesloten met een kus. “Gestolen kus”, zoals de naam van het parfum suggereert. Maar wat is de betekenis daarvan? Is het een bescheiden toegeving of een teken van afscheid? Volgens Cartier gaat het hier over passie. Ik zie eerder een samenspel tussen subtiliteit en sensualiteit.
Mathilde Laurent, de beroemde neus achter “Baiser Volé” ging op zoek naar een bloem die verleidelijk is en tegelijkertijd met de vrouwelijkheid word geassocieerd. Het werd de lelie. Een beetje bijzondere keuze zou je zeggen, gezien een lelie een bekend symbool van reinheid, onschuld en kuisheid is. Maar wie zo denkt heeft misschien niet goed de levende bloem kunnen observeren. Haar op elegante wijze naar achteren gekrulde bloemblaadjes, die schaamteloos de binnenkant van de bloem openbaren. De vochtige met kleverige vloeistof bedekte stamper en rijpe zware meeldraden vol stuifmeel vormen een aanlokkelijke vertoning of zelfs de uitdaging en de bereidheid tot bevruchting. Geen kuisheid, maar een pure verleiding.
Lelie
Lelie is ook het hoofdthema van Baiser Volé. Ze is samengesteld uit drie aspecten – de groene stam, frisse witte blaadjes en zoete poederige stuifmeel. De lelie zelf is niet meteen herkenbaar. In mijn beleving is het geen geur van de verse bloemen. Eerder een enigszins abstracte, maar duidelijk herkenbare lelie, die op het kruispunt van de drie bovengenoemde aspecten ontstaat. Omdat deze lelie vrij abstract is, blijft er ook ruimte over voor het vrije spel van de persoonlijke geurassociaties. In mijn beleving van deze geur ontstaat er een sterke illusie van chrysanten naast de lelies.
Eerst ruik ik een groene plantaardige en iets waterige geur van de stam. Het roept bij mij 
associaties met de geur van een bloemenwinkel op, het water waar de leliebloemen in staan, en met chrysanten. Daarna komt de geur van de witte lelieblaadjes erbij waar de subtiele bloemige frisheid door de kruidige nuancen wordt verscherpt. En later verschijnen de zoete en poederige aspecten van het stuifmeel erbij. Samen vormen ze een zachte poederige bloemengeur, die tegelijkertijd lichtzoet en ook een beetje ziltig is. Het is warm, maar ook een beetje fris. Een ouderwetse klassieker in een modern jasje. Op de kleding blijft de geur langer hangen en toont meer van de zoete kruidige nuancen, dan op mijn huid waar het groener en bloemiger blijft.
In mijn beleving gaat Baiser Volé niet over de passie en verleiding, maar over de romantiek en de toespeling op de verborgen intenties. Het is een mooi parfum voor de liefhebbers van de zachte poederige bloemengeuren. Ook voor de liefhebbers van lelie is dit parfum het proberen waard, al kan de lelie in Basier Volé iets te abstract lijken.
Lees een advies van ons geurenexpert Tanja Deurloo over de lekkerste poederachtige geuren
