Dior Escale à Parati
Voor de cruisecollectie Les Escales is Dior op zoek gegaan naar de mooiste inspirerendste plekjes op de wereld. De afgelopen jaren hebben geuren uit deze collectie ons al uitgenodigd naar een klein vissersdorpje aan de Italiaanse Rivièra te gaan, de voormalige hoofdstad van Frans-Indië en de exotische Marquesaseilanden in de Stille Oceaan.
En het is nu de tijd geworden om de cruise van Dior voort te zetten richting Latijns Amerika. Wij gaan naar Brazilië. Naar een bekende badplaats Paraty, een pittoresk stadje aan de Costa Verde (Groene Kust) van de provincie Rio de Janeiro.
Het lezen over Escale à Parati lijkt op het doorbladeren van een reisbrochure. Alles is erbij gehaald om je tot deze spectaculaire reis te verleiden. Ik lees over de felle kleuren met dominerend groen, samba muziek, zee en de unieke architectuur waar Westerse en Aziatische invloeden zijn samengekomen. Ik kan deze mooie beelden bijna voor mijn ogen zien – onbezorgde feestende mensen, veel muziek en veel gelach, intens gekleurd zeewater en de witte stranden, kleine kerkjes en met pagode daken bedekte huisjes… Hoe zou het ruiken?
Om het beeld van Paraty in geur uit te drukken is de neus en ontwerper van Dior parfums Francois Demachy op zoek gegaan naar de geurige ingrediënten uit Latijns Amerika. Voor de frisse topnoten heeft hij gekozen voor de munt uit Brazilië, citroen uit Argentinië en petitgrain uit Paraguay. De laatste is een geuressentie gedistilleerd uit de bladeren en twijgen van de bittere sinaasappelboom. Braziliaans rozenhout vormt het hart van Escale à Parati. In tegenstelling tot de vele houtsoorten ruikt het vooral heel fris met een subtiel houtige nuance waardoor het goed bij de eau-de-cologneachtige citrusgeuren past. Het is verlengd met een kruidig accent van kaneel en een rokerige nuance van de guajachout. De basis van deze geur is gevormd door de tonkabonen uit Venezuela met hun iets bitterzoete geur die aan amandelen doet denken.
Het klinkt allemaal heel lekker om te proberen. Maar toen ik over Escale à Parati las, kreeg ik een bericht van een parfumista uit Brazilië, die ook in deze geur geïnteresseerd was. “Voor diegenen die het echt willen weten” – schreef ze – “Paraty is een prachtige plek en het ruikt… het ruikt naar zeezout, modder en oud hout, maar vooral naar modder.” Haar nuchtere bericht heeft mij terug op aarde gebracht. Inderdaad, zo hoort een badplaats te ruiken – naar modder en zee… Ah, soms geven de reisbrochures een veel te mooi beeld, die niet met de realiteit overeen lijkt te komen. Of ligt het misschien aan de invalshoek waarmee je de werkelijkheid bekijkt?
Als ik deze geur op mijn huid spuit, dan begrijp dat ik Escale à Parati niet mijn volgende 
vakantiebestemming zal zijn. Deze geur lijkt alles te hebben om je vrolijk en gelukkig te maken, maar dat werkt niet echt op mijn huid. Het opent als een energieke fruitcocktail met de frisse muntaccenten en vrolijke zoete lollyachtige nuancen. Maar op mijn huid verandert het snel in een beetje saaie en eentonige geur van citrus vruchtvlees. Bij vlagen ruik ik de cocktail weer terug, maar dan lijkt het weer uit elkaar te vallen. En daarbij lijkt het alsof ik het al eerder geroken heb. Ergens in de verte erken ik de beloofde noot van amandelen. Bij vlagen is het heel mooi – net een donker gesuikerd randje van een amandelkoekje. Maar ook dit is op mijn huid te zwak en niet blijvend.
Net als de realiteit, die verschillend kan zijn afhankelijk van de gezichtshoek waarmee je het bekijkt, kan een parfum ook soms op verschillende manieren openen. Escale à Parati is niet voor mijn huid bestemd. Maar dat wil niet zeggen dat het niet mooi kan zijn op jouw huid. Ik ben benieuwd naar jullie reisverhalen, mocht er een goede match tussen deze geur en je huid zijn ontstaan.
