In haar autobiografische debuutroman beschrijft Erica de Winter het leven van René, een man die werd geboren in het lichaam van een vrouw. De Winter weet waar ze het over heeft, ze kent de hoofdpersoon uit haar verhaal door en door; het is namelijk haar man.
Het leven van René was niet makkelijk en dat is nog zacht uitgedrukt. Zijn jeugd in een gezin waar geweld en drankmisbruik aan de orde van de dag was, de twijfel over zijn eigen identiteit en zijn eigen lichaam, zijn zoektocht naar liefde en acceptatie, het is allemaal een zware, haast ondraaglijke lijdensweg.
Gelukkig zijn er hier en daar ook momenten van geluk en liefde, zeker in de relatie tussen de hoofdpersoon en de schrijfster.
Hoop op acceptatie
De Winter schreef haar verhaal in een hoogst persoonlijke dagboekstijl, als een interne monoloog, vrijwel zonder dialogen. Als lezer heb je het gevoel in het hoofd van de hoofdpersoon te zitten.
Stap voor stap voel je mee met René, leef je met hem toe naar zijn transitie, naar zijn hoop op acceptatie, zijn gevecht voor een eigen plek in de wereld. Zo nu en dan wordt het verhaal van René onderbroken en komen er mensen uit zijn omgeving aan het woord. Zijn ex, vrienden, familie, buren. Hun bijdragen maken het verhaal compleet.
De praktijk valt tegen
Het is geen prettig boek om te lezen, daarvoor is het verhaal te treurig. Het is haast ongelofelijk dat één persoon zoveel ellende moet zien te verdragen. We zijn er met z’n allen zo trots op dat we in een land leven waar iedereen – hetero’s, homo’s, transseksuelen – kan zijn wat hij of zij is, maar dat blijkt in de praktijk, en zeker in het geval van René, nog vies tegen te vallen.
Transseksualiteit
De Winter vult haar verhaal aan met algemene informatie over transseksualiteit, in de vorm van een verhelderend interview met Jos Megens, coördinator van het Genderteam van het VUMC. Tot slot is er een verklarende woordenlijst.
Gender Legs is een interessant boek voor mensen die meer willen weten over transseksualiteit, maar ook voor ieder die kennis wil nemen van hoe tolerant de Nederlandse maatschappij nu eigenlijk is. En dat is niet best. Het taboe op transseksualiteit is nog steeds enorm. Met veel leed tot gevolg.
