Mick’s column: Eigenliefde met spectaculaire resultaten
Journalist Mick Boskamp kreeg op voetengebied een wake-up call…Mick verzorgt zichzelf, maar nu echt…
Nog niet zo lang geleden dacht ik dat ik me als man goed verzorgde. Ik douchte elke dag met Turkse zeep, want die ruikt zo heerlijk citroentjesfris naar een Haman (heb ik van mijn lief afgekeken), waste elke dag mijn haar, schoor mezelf elke dag (lekker nat!), gebruikte elke dag deodorant, bracht elke dag een gezicht crème aan , deed ‘kauwgom’ in mijn haar (Shaper van Fudge) en maakte het karwei af met een fijne geur (Essencia van Loewe is weer even in the picture).
Ik keek naar mijn voeten en schrok
Maar op een dag, inmiddels een paar weken geleden, keek ik naar mijn voeten en schrok. Toen ik ze aan een nader onderzoek onderwierp, kon ik maar tot 1 conclusie komen. Die voeten waren niet van mij. Die behoorden toe aan een hobbit. Ze waren opgezwollen van het vocht, een zwelling die de kuiten ook niet onberoerd lieten, er staken haren uit mijn tenen, er zaten schilfers tussen mijn tenen en ik had zoveel bobbels onder mijn hiel dat het leek alsof ik op hoge hakken van eelt liep.
Van huis uit heb ik poezelige mannen voetjes
Van die zwelling weet ik het fijne en het mijne nog niet (a.s. dinsdag heb ik een afspraak met de dokter), maar wat ik wel weet, is dat ik na een korte, heerlijke vakantie in eigen land en met eigen vriendin die voeten van me weer zijn zoals ze zijn moeten. Ik heb namelijk van huis uit poezelige mannen voetjes, met pezen erop en aders, wat mooi is bij voeten en handen. En had dat alleen met rust te maken? Het zal mee hebben gespeeld, maar wat het ‘m vooral deed, was de liefdevolle verzorging van mijn vriendin.
Na een paar dagen waren het weer voeten
Elke avond smeerde ze mijn voeten in met olie en de plekjes op mijn huid daar met een fijne en kostbare Aloe Vera crème. Ze masseerde mijn voeten en mijn onderbenen totdat ik bijna lag te ronken. En na een paar dagen waren het weer voeten geworden.
Met spectaculaire resultaten
Daaruit concludeerde ik dat liefde net dat beetje extra geeft als de dagelijkse verzorging een automatisme wordt. Met ook nog eens spectaculaire resultaten.
Een klein beetje TLC (Tender Loving Care) doet soms wonderen.Ik begon uiterst geduldig mijn handen te vijlen
Zoals ik naar mijn voeten had gekeken, nam ik nu ook mijn handen in ogenschouw. Ik had lange nagels die hoognodig geknipt moesten worden. Maar in plaats van te doen wat ik mijn leven lang had gedaan, namelijk ze met een knipper tot onder mijn vingerkootjes af te knippen en net zo lang te wachten tot ze weer te lang waren, nam ik nu de vijl van mijn lief ter hand en begon ik uiterst geduldig mijn nagels te vijlen. Ook dat is liefde. Eigenliefde.
Maar wel van het soort dat goed is voor een mens en niet van het narcistische soort, want dat is misselijkmakend, waarbij je in feite op jezelf kotst.
Zo mooi waren mijn handen nog nooit geweest
Toen ik na een half uurtje naar mijn nagels keek, was ik verbijsterd. Zo mooi waren mijn handen, die wel wat elegantie en lengte kunnen gebruiken, nog nooit geweest.
Wart je erin stopt, krijg je er weer uit. Het leven is zo Alle Jezus simpel.
