In gesprek: ‘Als je mooi bent, is dat meer een juk dan een zegen…’

In gesprek: ‘Als je mooi bent, is dat meer een juk dan een zegen…’

In het eerste deel van het marathon-gesprek tussen ex-Playboy-redacteur Mick Boskamp en plastisch chirurg Frank Niessen, beiden verbonden aan BeautyJournaal, ging het om een definitie van schoonheid. Dit keer komt een minder mooi onderwerp aan bod:

Plastisch chirurgie als verslaving

Maar om het toch nog gezellig te houden, dwalen de heren regelmatig af…

Mick:  Volgens de Amerikaanse verslavingsexpert Dr. Howard Samuels is ‘plastic surgery addiction’ verslavender dan heroïne.  

Frank: Er zijn excessen, ja. En die worden ook breed uitgemeten in de media. Dan lees je in de bladen over acteurs en actrices waarmee het mis is gegaan bij de plastisch chirurg. Sterren als Mickey Rourke. Maar je ziet verdomd weinig foto’s van mensen waarbij het wel goed gelukt is, die wel mooier zijn geworden door een cosmetische ingreep. Dat is niet interessant genoeg.

Schoonheid is vergankelijk

Mick: Maar toch zie ik het gebeuren, ook om me heen in Nederland. Jonge, mooie vrouwen die een abonnement op de plastisch chirurg lijken te hebben en steeds lelijker worden. Want dat is de ironie. In hun hang naar mooi zijn, worden ze alleen maar afstotelijker.

Frank: Daar zeg je iets interessants. Je hebt het expliciet over mooie vrouwen. Dat is een categorie die volgens mij onzeker kan zijn. Dat komt omdat ze op hun uiterlijk worden beoordeeld, niet altijd op hun innerlijk. Ook al zijn het de liefste, meest intelligente, meest zorgzame vrouwen die er zijn, in de cultuur waarin we al eeuwen leven is als je mooi bent als vrouw meer een juk dan een zegen. Want schoonheid is vergankelijk.

Als je bovendien ook nog een bekende Nederlandse bent of nog erger: wilt zijn, dan kun je ook verslaafd zijn aan aandacht. En aandacht krijg je ook door je uiterlijk te veranderen. En er komen steeds weer nieuwe jonge dames aan, die jouw plaats in kunnen nemen. Het heeft dus waarschijnlijk allemaal met angst en onzekerheid te maken.

Als er ellende van komt, heb ik weer wat te doen

Mick: Volgens de Amerikaanse verslavingsarts, die ik al eerder heb genoemd, spelen angst en onzekerheid een grote rol bij de plastic surgeon addict. Angst om ouder te worden en onzekerheid over het uiterlijk. En hij zegt ook dat angst en onzekerheid samen om aandacht smeken. Over aandacht gesproken: je had het net over BN’ers. Heb je veel bekende Nederlanders als patiënt?

Frank:  Ik krijg weinig bekende Nederlanders. Want die hebben zoals ik al zei veel aandacht nodig. Ik geef wel aandacht, maar ik ben duidelijk, eerlijk en geef mijn oprechte mening. Vooral mijn mening over wat ik mooi en natuurlijk vind. Bekende Nederlanders komen over het algemeen bij dokters die over hun bol aaien, een kus geven bij het afscheid en zeggen dat ze speciaal voor die persoon de praktijk hebben gesloten. Dat hoeven niet de dokters te zijn die het beste kunnen opereren. Die zijn voornamelijk goed in hun pr. Maar als er dan ellende van komt, dan heb ik weer wat te doen.

Mick: Je bedoelt dat je de fouten van anderen mag corrigeren? 

Journalist Mick Boskamp

Frank: Als het moeilijk wordt, komen ze bij mij. En als iemand een gekke vraag heeft, komen ze bij mij.

Ik heb weleens hele grote borsten gemaakt. 850 cc

Mick: Wat is een gekke vraag?

Frank: Er was een man die niet kaal wilde worden. Als je scalpeert, dan komt er een laagje vrij en als je dat open ritst, dan zou dat de doorbloeding bevorderen. Het zou kunnen, er is nauwelijks literatuur over. Ik heb die man geopereerd en hij was heel tevreden. Ik heb een jongen gehad die er mannelijker uit wilde zien. Heb ik lipofilling van de kaaklijn bij gedaan.

Hij was eerst teruggekomen met zijn vriendin. Daar had ik speciaal om gevraagd. Want jongens die zoiets vragen, hebben meestal geen vriendin, geen werk en denken dat hun leven ervan afhangt als ze zo’n verandering ondergaan. Daar moet je voorzichtig mee zijn. Maar als je wel werk hebt en je hebt een partner die het goed keurt, dan vertrouw ik er maar op dat het goed zit. Het blijft natuurlijk mensenwerk. Het resultaat was prima.

Het was natuurlijk gigantisch

Mick: En bij vrouwen?

Frank: Ik heb weleens hele grote borsten gemaakt. 850 CC. Ik dacht: als ik het niet doe, gaat ze naar iemand anders. En toen heb ik dat dus toch gedaan.

Mick: Serieus? 

Frank: Kijk, het was natuurlijk gigantisch, maar ik heb er wel iets moois van gemaakt. En om terug te komen op verslaving. Daar heeft het bovenstaande allemaal niets mee te maken. Het gaat meestal om eenmalige ingrepen. En waar het ook om gaat, is om het direct goed te doen. Want volgens mij wordt een verslaving aan plastische chirurgie ook ingegeven doordat de operatie niet perfect gaat, waardoor de patiënt steeds terugkeert om het goed te krijgen naar zijn of haar smaak.

Mick: Maar perfectie bestaat toch niet? Komt nog bij dat ik juist van imperfecties houd. Klein gebrek geen bezwaar, zeg ik altijd maar.

Frank: In overleg met de patiënt heb ik weleens een pukkeltje laten zitten in het gezicht, terwijl ik de rest had geopereerd. Maar over het algemeen moet ik in mijn vak voor perfectie gaan. Dat verwachten mijn patiënten van me en dat geeft mij voldoening in het vak.

‘Die opmerking zal je niet in dank worden afgenomen’

Mick: En hoe zou je het gros van jouw patiënten kunnen omschrijven?

Frank: Wat ik voornamelijk hier zie, zijn vrouwen boven de veertig, die klaar zijn met het moederschap. Althans: de kinderen zijn het huis uit, en opeens realiseren ze zich dat ze ouder worden. Heel simpel gezegd kunnen mannen weer richting een jongere partner en vrouwen niet…

Mick: Sorry dat ik je onderbreek, maar die opmerking zal je niet in dank worden afgenomen. Zeker niet door vrouwen.

Frank: Ik maak ‘m eerst even af, als je het niet erg vindt. Kom ik zo terug op wat je zegt. Wat vrouwen in mijn ogen aantrekkelijk doet blijven, is het behouden van of transformeren naar schoonheid en wijsheid van binnen, te blijven stralen. Maar de schoonheid van jong zijn, gaat er vanaf en dat vinden ze moeilijk. Ik zie het bij mijn eigen vrouw ook. Haar wenkbrauwen zakken en dat vindt ze niet mooi, dus kan ze er wat aan laten doen.

Rimpels bij een man staan interessant

Mick: Wat je eigenlijk zegt, is dat vrouwen innerlijk aantrekkelijker zouden moeten worden. Blijft het natuurlijk een boude uitspraak van je. Over dat een man een jongere vrouw kan nemen en een vrouw geen jongere man.
Frank: En toch is het in praktijk wel vaak zo. Rimpels bij een man staan interessant en bij een vrouw niet. En dat hebben mannen niet bedacht. Wat de mensheid ook niet heeft voorzien, is dat we überhaupt oud worden. Duizenden en duizenden jaren terug werden mensen niet ouder dan veertig.

Mick: Fijn. Ik word dit jaar 60.

Frank: Dat betekent dat je theoretisch gezien al 20 jaar in reservetijd leeft…

Volgende keer: het verschil tussen mannen en vrouwen