Mick’s column: Een pil tegen ouder worden
Er is een foto van mij en mijn lief, deze zomer gemaakt op haar verjaardag. Een foto zoals ik me ons voor altijd zou willen voorstellen. Happy, gezond, viriel. Het is een foto die ik – als ik later op mijn ziekbed lig – wil zien, waarbij ik kan terug denken aan een onbezorgde tijd dat ik geen pijn had en alles nog kon doen wat het leven de moeite waard maakt.
Het gras is droger aan je eigen kant
Soms, heel soms, denk ik aan het einde. Ik word in november 61. En laten we elkaar geen mietje noemen, maar het grootste deel van mijn leven zit er wel op. Mensen van 70 zullen denken: waar heeft die gast het over? Maar zo gaat het nou eenmaal. Het gras is altijd droger aan je eigen kant.
We leven in een tijd waarin alles mogelijk is
Als ik die momenten heb, dat het leven even uit mijn handen glipt en daar belandt waar het bijna eindig is, ga ik altijd op zoek naar troost. We leven in 2017, een tijd waarin alles mogelijk is. En hoewel we het begrip anti-aging niet meer mogen gebruiken, weet ik zeker dat binnen nu en afzienbare tijd het leven aanzienlijk wordt verlengd. En belangrijker: dat het langer duurt voor we de fysieke mankementen krijgen die ouder worden zo ondragelijk kunnen maken.
Het leven verlengen voor een schijntje
Laatst stuitte ik op een verbijsterend verhaal op de site van het toonaangevende, serieuze en betrouwbare Amerikaanse tech-magazine Wire. Dat verhaal heette Forget the Blood of Teens. This Pill Promises to Extend Life for a Nickel. Oftewel: Vergeet het bloed van teenagers. Deze pil tegen ouder worden belooft het leven te verlengen voor een schijntje. In de Nederlandse media heb ik geen letter gelezen over wat in het verhaal wordt verkondigd. En dat is op z’n zachtst gezegd schokkend. Want wat in er het artikel staat, is ronduit sensationeel.
Het rekken van het verouderingsproces
In het stuk gaat het over de Israëlische Amerikaan Nir Barzilai en zijn zoektocht naar de heilige graal van anti-aging. Die term mogen we dus niet meer gebruiken, maar laten we het dan om scheve gezichten te voorkomen het rekken van het verouderingsproces noemen. Barzilai is de directeur van the Institute for Aging Research at the Albert Einstein College of Medicine in de Newyorkse Bronx. En in die hoedanigheid heeft hij een betrekkelijk goedkoop medicijn ontdekt dat een vooralsnog spectaculaire en positieve werking heeft op met name de gezondheid van ouderen.
De eigenschappen zijn te mooi om waar te zijn
Dit is wat Metformine, een medicijn dat voorgeschreven wordt aan mensen met type 2 diabetes, na jarenlang en uitvoerig te zijn getest door Barzilai en zijn team doet: gebruikers leven langer, hebben verminderde kans op dementia en Alzheimer, minder kans op kanker, blijven langer viriel, voelen zich sterker, beter en fitter, vallen af als ze te zwaar zijn, kortom: de eigenschappen van Metformine, dat gemaakt wordt van de plant Galega officinalis oftewel geitenruit, zijn te mooi om waar te zijn.
Oud worden is geen medische conditie
Volgens Lewis Cantley, directeur van the Cancer Center aan Weill Cornell Medicine, is het zowel mooi als waar. En bestaat er geen ’te’. Of zoals hij zegt: “Metformine heeft misschien al meer mensen van de dood door kanker gered dan welk ander medicijn dan ook in de geschiedenis.”
Hoewel Barzilia’s strijd om Metformine erkend te krijgen in de medische wereld een zware is, vooral vanwege het feit dat het verouderingsproces geen medische conditie is en dus geen medicatie behoeft, gaat hij onverdroten door om het gelijk aan zijn kant te krijgen.
Ondertussen maak ik een afspraak bij mijn huisarts…
Ik speel open kaart. Ik laat hem het artikel lezen en ik zeg tegen hem: “Stel je kunt een mens meer jaren in goede gezondheid geven. Zou het niet geweldig zijn als je dat als arts kon doen? En je mag mij als proefkonijn gebruiken.”
Wat denk je dat hij zou zeggen?
Ik laat het je weten.
