…….zo luidt de kop van een superinteressant artikel in het tijdschrift Psychologie deze maand. En het trok meteen mijn aandacht. De combi van woorden Botox en seks. Goh, dacht ik, wordt het nu eindelijk eens een publiek geheim? Ik zal je mijn verhaal vertellen;-)
Ja! Ik wil ook Botox!
Het is alweer acht jaar geleden dat ik tijdens een open avond van een kliniek voor esthetische geneeskunde in Amsterdam een presentatie bijwoonde over Botox, gegeven door een cosmetisch arts met heus een heel goede reputatie. Ik werd er zo enthousiast van dat ik in een split second besloot dat ik ook Botox in mijn fronsrimpel wilde.
Steeds meer bijwerkingen
Zo geschiedde. Mijn eerste kennismaking werd een bijzondere trip van bijwerkingen. Een dag later had ik ’s avonds ineens een flinke tranenvloed. Ik stond te janken in de badkamer, het bleef mijn stromen. Mijn jonge dochter keek mij verbaasd aan. Huilde ik? Welnee, ik huilde niet, maar het traanvocht stroomde gewoon.
Hoofdpijn, nekpijn, tranenvloed
In de dagen erna voelde ik elke middag behoorlijk zware hoofdpijn opkomen en ik moest ik pijnstillers nemen om het te verzachten. Dat heeft maar liefst bijna drie weken geduurd. De pijnsenstaties namen gelukkig wel af. Vooral omdat de werking van Botox na drie weken al wat afneemt. Ook kreeg ik opvallende nekpijn.
Voorts zag ik mijn blik veranderen. Mijn ogen werden amandelvormig. Ik had het gevoel dat mijn hele gezicht langzaam aan achter een masker verdween. Alsof de Botox langzaam naar benee zakte. Vond ik dat mooi, of fijn? Nee.
Steken in mijn hoofd in plaats van een orgasme
Maar het mooiste komt nog, nou eigenlijk niet. Ik durfde geen orgasme meer te krijgen! Want wat gebeurde er? Althans bij mij: op het moment suprême span ik mijn gezichtsspieren aan, en dat kon ik niet meer! Het resulteerde in stekende hoofdpijn, juist op dat moment dat ik de spreekwoordelijke stairway to heaven moest gaan!
Nou, daar hadden ze nog nooit van gehoord!
Ik kan me nog levendig herinneren dat ik mijn ervaringen deelde met cosmetisch artsen en ik kreeg alleen maar blikken van ongeloof terug. Dat hadden ze nog nooit gehoord. Nee natuurlijk niet, als journalist was ik het inmiddels wel gewend dat ik met mijn opmerkzaamheid bot ving als ik iets ventileerde. Of het nou om schiftende crème, vreemd schurende tandenborstels ging of dus Botox ging. Ik ben de boodschapper;-)
Het doet mij deugd nu eindelijk eens informatie terug te vinden dat Botox je ‘seksgezicht’ in de weg kan zitten;-)
In het Psychologie-artikel wordt een onderzoeker geciteerd, Lewis, die dus ontdekte dat botuline toxine ook een rem kan zetten op je seksleven. Ik citeer:
‘Als we opgewonden zijn of een orgasme hebben, trekken we daar een bepaald gezicht bij. Tijdens de plateaufase, de fase voor het orgasme, spannen we onze fronsrimpel aan. En ook tijdens het orgasme gebruiken we de gezichtsspieren die mensen vaak met botox laten behandelen.’
Het lamleggen van deze spieren belemmert niet alleen de (opwindende) seksuele communicatie met je geliefde (hoe ver ben jij al?), het vlakt ook je seksuele gevoelens af, ontdekte Lewis.
Ik lees verder in het artikel dat zijn proefpersonen meer moeite hadden met het krijgen van een orgasme, en dat de orgasmes minder bevredigend waren.
Er wordt geen gewag gemaakt van knallende koppijn – arme ik – maar ik herken de geschetste situatie volledig. Al was het maar omdat ik die koppijn kreeg, of er gewoon bang voor was, bij voorbaat al.
Vrolijk, of somber, alles zwakt af
Het artikel gaat nog verder, maar dan ook over afvlakking van emoties in het algemeen. Als je niet meer boos of vreugdevol kan kijken omdat de spiertjes die daarbij horen zijn uitgeschakeld, ga je die emoties ook minder ervaren. Dat kan prettig zijn, of helemaal niet. Ik bedoel: depressieve gedachten zijn niet fijn, maar blijdschap wil je toch ervaren?
Ik vind praten tegen bewegingsloze gezichten niet makkelijk
Ik merk ook vaak bij mensen die door Botox veel minder non-verbale expressie hebben dat ik meer mijn best moet doen om ze te ‘lezen’. Ik vind dat best lastig. Je ziet dan ook wel eens dat iemand extra moet aanzetten door meer te glimlachen of met de ogen meer uitdrukking te tonen.
En als iemand een botte opmerking maakt en daarmee geen emotie toont, komt die opmerking 100 keer vervelender aan. Bij een niet geBotoxt gezicht kan zo’n opmerking nog vergezeld gaan van een subtiele uitdrukking die je vertelt dat het grappig bedoeld is, of juist heel boos bedoeld is. Je hebt dan nog de keuze om vet te gaan schaterlachen of om een gesprek erover aan te gaan.
Hoe liep het af met mij?
Om mijn verhaal nog even af te maken. Natuurlijk ben ik terug gegaan en ik kreeg te horen dat ik vette pech had. Dat ik blijkbaar tot die 1% behoorde die bijwerkingen krijgt. Daar kon ik het mee doen. Gelukkig werkt Botox uit. Het is pas 1,5 jaar geleden dat ik vanwege spanningshoofdpijn om weer wat Botox vroeg. Maar dan wel een mini dosis! Drie prikjes. Zalig. Weg hoofdpijn, en geen bijwerkingen. En die fronsrimpel? Dit zit er nog steeds. Het is goed zo. Voorlopig.Die stoort me minder dat marionetlijntjes;-)
Ik zorgde er daarbij ook wel voor dat het de echte Botox was, en geen Azzalure meer. Waarvan ik ook naderhand hoorde dat het makkelijker uitwaaiert.
Maar de hamvraag voor mij blijft: waarom hoor je hier nooit iemand iets over vertellen?? Ik bedoel: er zijn ontzettend veel mensen met Botox in hun voorhoofdjes, toch 😉
Mocht je nog zin hebben in verdieping: bekijk dan dit interview dat ik met cosmetisch arts KNMG Frodo Gaymans had over de impact van injectables als een snelle hulp voor je gevoel van welbevinden;-)
Voor de volledigheid vermeld ik hierbij ook nog even de bronnen die bij het artikel in Psychologie waren vermeld: M.B. Lewis, The interactions between botulinum-toxin-based facial treatments and embodied emotions, Scientific Reports, 2018 / M.A. Wollmer e.a., Facing depression with botulinum toxin. A randomized controlled trial,Journal of Psychiatric Research, 2012 / D.T. Neal e.a., Embodied emotion perception amplifying and dampening facial feedback modulates emotion perception accuracy, Social Psychological and Personality Science, 2011
