Wat een interessant fenomeen is dit. Zeker nu het huwelijk en het aangaan van langdurige liefdesrelaties enorm onder druk staat in de Westerse wereld (lees dit perfecte stuk in de NewYork Times), worden vriendschappen steeds belangrijker. Maar ook hier tekent zich iets interessants af: het verzamelen van mensen om bijvoorbeeld je maar niet eenzaam te voelen.
De Amerikaase schrijfster Elizabeth Day heeft er een boek over geschreven, onder de naam Friendaholic, wat je van vriendschap kan leren. Het boek ontstond uit zelfonderzoek waarbij ze erachter kwam dat ze vrienden letterlijk verzamelde, hoe meer hoe beter. Ze kwam erachter dat het eigenlijk een verslaving is.
Haar intrinsieke motivatie was vooral om aardig gevonden te worden. Of ze zichzelf nou werkelijk zo aardig vond, daar had ze nooit over nagedacht. In haar jeugd had ze ervaren hoe het is om buiten de groep te staan. Door haar zelfonderzoek kwam ze er ook achter dat ze zichzelf geen authentieke vriend vond voor anderen, omdat ze niet eens wist wie ze nou zelf was. Ze noemt het een onderdeel van het friendaholic syndroom.
Shop het boek Friendaholic hier online
Wat is het probleem eigenlijk?
Het concept van verslaafd zijn aan vriendschappen, ook wel bekend als “friendaholism” of “relational dependency,” houdt in dat iemand excessief afhankelijk is van het hebben van vrienden. Net zoals bij andere vormen van verslaving kan dit gedrag problematisch worden en invloed hebben op je welzijn. Er worden ook enkele potentiële problemen gekoppeld aan het ontstaan van dit fenomeen:
- Afwezigheid van eigen identiteit: Mensen die verslaafd zijn aan vriendschappen kunnen de neiging hebben om hun eigen identiteit te verliezen in de relaties die ze aangaan. Ze baseren hun gevoel van eigenwaarde en zelfbeeld sterk op de goedkeuring en aanwezigheid van anderen.
- Angst voor eenzaamheid: Een vriendaholic kan een intense angst voor eenzaamheid ervaren, waardoor ze voortdurend op zoek zijn naar nieuwe vriendschappen om de leegte te vullen. Dit kan leiden tot oppervlakkige relaties en moeite met het aangaan van diepere verbindingen.
- Ongezonde relaties: De drang om constant vrienden te hebben, kan leiden tot het aangaan van ongezonde relaties of het tolereren van gedrag dat schadelijk is voor de persoonlijke groei en het welzijn.
- Verwaarlozing van andere aspecten van het leven: Het obsessief najagen van vriendschappen kan leiden tot verwaarlozing van andere belangrijke zaken in je leven zoals je werk, je gezondheid, en je persoonlijke ontwikkeling.
- Angst voor afwijzing: Een vriendaholic kan overgevoelig zijn voor afwijzing en negatieve reacties van anderen, wat angst en stress kan veroorzaken in sociale situaties.
- Gebrek aan zelfzorg: Wanneer vriendschappen centraal staan, kan zelfzorg worden verwaarloosd. Dit kan fysieke en mentale gezondheidsproblemen veroorzaken.
De leegte na je scheiding
In haar boek Friendaholic vertelt ze dat het issue niet alleen bij vrouwen voorkomt, ook bij mannen. Überhaupt bij mensen die tussen hun 30ste en 50ste levensjaar embedded waren in een huwelijk en met kinderen. Na een scheiding val je in een diep gat, vaak ben je vrienden kwijt en die je nog wel hebt, hebben wellicht nog wel een gezamenlijke, gezellige huishouding.
Vluchtige relaties
Elizabeth Day ziet mannen zich vooral verliezen in het veelvuldig uitgaan en vele vluchtige, kortstondige relaties hebben. In een mooi interview in NRC vertelt de auteur ook over een vriendschap die ze ontwikkelde met een vrouw in haar scheiding, toen ze veel aandacht nodig had. Toen ze eenmaal terug was in haar kracht, ging de vriendschap verloren. Elizabeth gebruikt de term bedelvriend om aan te duiden dat er geen gelijkwaardigheid in de vriendschap is geweest. De een heeft de ander nodig, voor een tijdje.
Je vriendschapcirkel opschonen
Het is tegenwoordig al voorzichtig gebruikelijk geworden om vriendschapcirkels op te schonen en het zo overzichtelijk te houden. Dit kan natuurlijk heel pijnlijk zijn. Uiteindelijk komt het neer op het stellen van grenzen waar problemen rijzen, en deze naar elkaar uit te spreken. Je kan ook gaan denken: iemand moet mijn vriendschap verdienen, want ik vind mezelf zeer waardevol.
Persoonlijk vind ik dat een enge gedachte. Vriendschap ga je aan uit liefde voor de ziel van de ander – mits het geen bedelvriendschap is. Maar ook dan kun je de intenties maar beter helder hebben, want het is helemaal niet erg om mensen je leven binnen te laten wandelen als je even wat hulp nodig hebt, de juiste persoon komt dan ook.
En tot slot: wat is er mis met togetherness, het is juist mooi. Samenzijn, zonder extreme verwachtingen. Op gevoelbasis, laat het ego varen. Ik vind dat mooi. Vriendschap is geen competitie. Laat elkaar in ieders waarde.
Shop het boek Friendaholic hier online
Lees ook:
