Marcel Prochnau werkt al veertien jaar bij Thérèse Skin Care Center in Amsterdam. “Ik heb twee kanten, een mannelijke en een vrouwelijke. Ik praat heel graag met vrouwen maar ik kan ook heel erg nuchter zijn.”
Wat trok je aan aan het vak van schoonheidsspecialist?
“Ik was altijd al geïnteresseerd in crèmes en andere uiterlijkheden, en ik wilde graag met mensen werken. Maar absoluut niet in een kantoor of iets dergelijks. In eerste instantie wilde ik kapper worden maar ik verloor al op vrij jonge leeftijd mijn haar en toen leek het me niet meer zo prettig om de hele dag met andere mensen hun haar bezig te zijn.
Een vriendin van me had de opleiding schoonheidsspecialist gedaan. Ik ben me er in gaan verdiepen en wist dat ik het gevonden had! Ik ben ook die opleiding gaan doen.
Het vertrouwen is zo mooi
Eerst nam niemand me serieus, mijn ouders niet, mijn vrienden niet, ze vonden het een vrouwenberoep. Maar ik was verkocht, ik had een manier gevonden om van mijn hobby mijn beroep te maken. En ik ben er nog steeds blij mee.
Elke dag is anders omdat je steeds weer met andere mensen in contact komt. Met vaste klanten bouw je een band op, dat is echt leuk. Je werkt zo intiem met mensen, je komt zo dicht bij ze; ze liggen in die stoel en leveren zich helemaal aan je over. Ze vertrouwen je. En dat is heel mooi.”
Wat doe je het liefst en wat doe je liever niet?
“Het liefst doe ik gezichtsbehandelingen. Wij zijn gespecialiseerd in verschillende huidverbeterende gezichtsbehandelingen door middel van chemische peelings en fruitzuur peelings. We zijn ook een gecertificeerd depigmentatie centrum. Bij klanten die pigmentafwijkingen hebben gebruiken we de behandeling en producten van Cosmelan.
Mooi werken aan pigmentproblemen
Daar werk ik allemaal graag mee, dat vind ik ontzettend leuk om te doen. Je ziet een huid enorm opknappen en dat is prachtig. Een huid die te droog is, die teveel talg heeft, die verouderd is door schade van de zon, met een chemische peeling kun je zo’n huid weer gezonder, mooier en sterker maken.”
“We bieden een kuur aan van zeven behandelingen, telkens om de twee weken en dan zie je die huid per keer weer meer opknappen. Dat is prachtig, dat mooie resultaat. Ik heb ook veel vaste klanten die speciaal voor een chemische peeling komen, om de vier, zes, acht weken. Het is altijd weer leuk om die mensen te zien. Pedicure vind ik ook erg leuk om te doen. Je ziet meteen resultaat en je maakt mensen enorm blij, vooral mensen die echt last van hun voeten hebben.
Ik masseer niet graag
Harsen, verven, epileren, dat vind ik allemaal prima om te doen, maar wat ik niet graag doe is masseren. Het is zwaar, lichamelijk zwaar. Een hele dag massages geven, nee, dat is niks voor mij. Daar ben ik niet voor gemaakt. Een manicure vind ik ook niet leuk. Dat is me te klein, te preigelig. Lakken, vijlen, mijn handen zijn er niet rustig genoeg voor.”
Je komt oorspronkelijk uit Duitsland. Hoe ben je in Amsterdam terechtgekomen?
Ik ben opgegroeid in een klein dorp in het oosten van Duitsland, tegen de Poolse grens. Het is mijn thuis maar er is niks. Mijn beste vriendin en ik hadden altijd het plan om samen weg te gaan, om naar Amsterdam te verhuizen. Al toen we op school zaten, dat zat altijd in ons hoofd. Toen ik klaar was met mijn opleiding schoonheidsspecialist dacht ik, het is nu of nooit. En dus ben met mijn diploma in mijn hand naar Amsterdam verhuisd. Ik heb meteen werk gezocht en gevonden en kort daarna is mijn beste vriendin ook naar Amsterdam gekomen.
Wennen aan Amsterdam
We hebben een tijd samengewoond en een leven opgebouwd. Niet samen maar toch samen. De eerste jaren waren moeilijk, mijn baan vond ik meteen leuk, maar aan Amsterdam moest ik erg wennen. Na een leven in een klein dorp was de stad erg overweldigend. Maar nu, na al die jaren, vind ik het hartstikke leuk, Amsterdam is mijn thuis geworden.”
De beautywereld is een vrouwenwereld. Hoe is het om als man in zo’n vrouwenwereld te werken?
“Prima. En zo heb ik het altijd ervaren, vanaf het begin. De start was wat lastig: de opleiding wilde me in eerste instantie niet aannemen omdat ze ook vonden dat schoonheidsspecialist een vrouwenberoep was. Ze dachten dat ik alleen op die opleiding wilde om al die vrouwen te versieren. Maar ik ben toch toegelaten en was de enige man tussen al die vrouwen. De school was er ook niet op voorbereid; er waren bijvoorbeeld alleen kleedkamers en lockers voor vrouwen.
Lieveling van de meisjes
Ik heb nooit een locker gehad waar ik mijn privékleding in kon opbergen. Maar het was een hele leuke opleiding, als enige jongen was ik de lieveling van al die meisjes. Als je als homoman tussen de vrouwen zit heb je het altijd leuk. Dat is nog steeds zo, mijn klanten vinden het ook altijd leuk dat ze door een man worden geholpen.“
“Het gebeurd wel eens dat vrouwen niet willen dat ik hen behandel, om religieuze redenen. Als ik aan de telefoon aan iemands accent hoor dat ze waarschijnlijk zo’n religie volgt, dan vraag ik het ook meteen: wilt u door een man behandeld worden. Dan is dat uit de weg. Eén keer heb ik echt iets heel vervelends meegemaakt.
Die man moest er niets van hebben….
Een meneer was met zijn vrouw naar de zaak gekomen. Mijn collega Thérèse behandelde de vrouw en ik zou de man behandelen. Nou, dat wilde hij absoluut niet. Het was een vrouwenberoep, als man had ik hier niks te zoeken, hij maakte er een hele toestand van.
Ik wist op een gegeven moment niet wat ik moest doen en ik was er bovendien helemaal klaar mee. Zijn vrouw schaamde zich dood. Uiteindelijk hebben Thérèse en ik gewisseld: zij heeft die man behandeld en ik zijn vrouw. Maar gelukkig gebeurt zoiets maar zelden.“
Marcel samen met Thérèse van Thérèse Skin Care Center in Amsterdam
Kijk je als man anders naar je vak?
Ja, ik denk het wel. Ik ben misschien een beetje nuchterder dan mijn vrouwelijke collega’s. Maar ik heb twee kanten, de vrouwelijke en de mannelijke. Ik praat makkelijk met vrouwen omdat ik die vrouwelijke kant heb. Maar qua werken en behandelingen kan ik heel praktisch en nuchter zijn. Dat is dan weer mijn mannelijke kant.
Heb je veel mannelijke klanten?
Ja. Zeker dertig, veertig procent van onze klanten is man. In tegenstelling tot wat veel mensen nog steeds denken zijn het niet alleen homomannen maar ook veel heteromannen. Ze komen hier met hun vrouw, maar ook vaak alleen, om geharst te worden, voor een pedicure, zulke dingen, een gezichtsbehandeling. En het stijgt, in de loop der jaren is het percentage mannen steeds hoger geworden.”
Willen mannen andere dingen dan vrouwen?
Mannen willen makkelijk, het moet niet te ingewikkeld worden. Ook als het gaat om de producten die ze thuis gebruiken. Ze hebben een potje dagcrème en denken dat ze er wel zijn. En dan gebruiken ze die crème ook alleen maar als ze een dag een droge huid hebben. Die hele procedure, twee keer per dag reinigen, dagcrème, nachtcrème, serum, masker, peeling, dat is aan de meeste mannen niet besteed.
Vrouwen vinden dat leuk, mannen niet. Dat zie ik ook privé, bij mijn vader, mijn vriend, mijn schoonbroer. Doe maar even normaal, zeggen ze dan. Hou het makkelijk.”
Wat zou je nog willen bereiken?
Ik ben niet zo ambitieus. Ik ben heel tevreden met wat ik heb en als het zo kan blijven dan ben ik een blij mens. Ik ben niet zo’n planner, ik denk nooit van over vijf jaar wil ik dit en dat bereikt hebben. Ik hoef ook niet zo nodig een eigen zaak te hebben. Vroeger wel, toen dacht ik, ik ga naar Amsterdam en begin mijn eigen zaak. Maar toen ik hier mijn eerste salaris kreeg was dat over. Ik heb nu zekerheid en dat is heerlijk.
Ik heb natuurlijk verantwoordelijkheid maar als ik aan het eind van de dag de deur achter me dichttrek is het ook klaar. Dan ben ik vrij. De volgende dag ga ik weer aan de slag. Als je je eigen zaak hebt is het nooit klaar. Ik zie het aan mensen die een eigen zaak hebben. Ze hebben altijd stress. Ik weet niet of ik dat aankan. Ik heb altijd een balans willen hebben tussen werk en privé, en die heb ik nu. Thérèse en ik zijn een goed team, ik heb het hier naar mijn zin.
Het kan natuurlijk zo zijn dat ik in de toekomst wel een eigen zaak begin, als Thérèse bijvoorbeeld stopt met haar zaak. Daar hebben we het wel eens over. Maar dat is van later zorg. Ik zie wel.”
Lees ook in de serie De man als schoonheidsspecialist:
