Dove, bekend om haar inzet voor inclusieve schoonheid, introduceert een nieuwe Whole Body deodorantlijn die belooft vrouwen fris en zelfverzekerd te laten voelen op alle lichaamsdelen. Van oksels tot dijen, van borsten tot rug. Als ik zo’n persbericht lees, moet ik toch echt drie keer nadenken over wat ik ervan vind. Is het nieuw, waarom is het er, wat is er aan de hand, en is dit niet stigmatiserend? Ik bedoel, je wilt als merk inclusief zijn, maar dat is exclusief lichaamsgeur?
Een oplossing voor een probleem dat we nog niet hadden?
Ok, let’s face it, we worden niet zo blij van bepaalde lichaamsgeurtjes in onze dagelijkse bestaansroutine – tenzij het in een seksueel opwindend kader staat;-) Maar tot nu toe richtte deodorant zich voornamelijk op oksels, en dat werkte prima. Nu stelt Dove dat vrouwen ‘klagen’ over onaangename geuren op plekken waar we (nu ja, ik dan….jij misschien niet) tot nu toe weinig aandacht aan besteedden—zoals onder de borsten en tussen de dijen.
De vraag is: hebben we hier altijd last van gehad en praten we er gewoon niet over? Of is dit een subtiele manier om een nieuw ongemak te introduceren, zodat we met z’n allen naar de winkel rennen? Ik ben dol op mijn beauty-industrie, waarin ik al bijna 30 jaar werkzaam ben, maar ik ken ook de kneepjes van de massacommunicatie, ter bevordering van het algemeen belang, ehhhh, ter bevordering van de verkoop. In de trant van ‘Er is iets mis met je lichaam, je fysiologie, je huid, je weet ik veel wat, geen idee, maar wij hebben de oplossing’.
Geurtjes in je huidplooien
Wetenschappelijk gezien is er best een basis voor geurvorming in huidplooien. Warmte, vocht en bacteriën kunnen inderdaad een onfrisse combinatie opleveren. Meestal wordt hiervoor voor speciaal ondergoed gekozen dat sterk vocht absorbeert en schuren tegen gaat. Verder zijn er mogelijkheden met talkpoeders en huidbarrière beschermende crèmes. En natuurlijk, gewoon lekker vaak je huid spoelen. Niet per se met zepen overigens.
Note: het is niet de bedoeling dat je het tussen je schaamlippen aanbrengt. Ik meld het maar even;-) Om een droog schurend gevoel daar te verhelpen bestaat er een uitstekend product dat YES heet. En mocht je daar trouwens (vissig) ruiken dat is er meestal sprake van een bacteriële infectie, waarvoor je even langs de huisarts moet.
Wat zit er dan in?
Dove claimt dat hun nieuwe Whole Body deodorants zijn uitgerust met Odour Adapt-technologie, die zich ‘aanpast aan de verschillende geuren van verschillende lichaamsdelen’. Dat klinkt interessant, maar helaas ontbreekt wel de wetenschappelijke uitleg bij de introductie aan de pers. Welke stoffen pakken precies welke geuren aan? En hoe weten we of dit beter werkt dan een gewone deo?
Wat we wél weten: deze deo’s bevatten geen aluminiumzouten, dus ze verminderen geen transpiratie. Als je veel last hebt van zweten onder de borsten of tussen de dijen, zal deze deodorant dat niet stoppen. De toegevoegde oliën en vitamine B3 (niacinamide) kunnen de huid wel hydrateren en kalmeren.
Dat er geen aluminiumzouten in zitten, vind ik overigens wel goed. Het kan immers huidirritatie en zelfs allergische reacties geven. Ik gebruik überhaupt zelf ook geen deo met aluzouten. Mijn favoriete natuurlijke deo is van Alka. Remt geen vochtproductie af, maar door de basische samenstelling is geur bijna tot het nulpunt gereduceerd.
Inclusiviteit of stigmatisering?
Dove heeft jarenlang campagne gevoerd voor inclusieve beauty en het omarmen van het lichaam in al haar verschijningsvormen. “Iedere vrouw is mooi zoals ze is,” riep het merk enthousiast in reclames en body positivity-campagnes. En nu? Wordt nu onderhuids gesuggereerd dat onze lichamen blijkbaar tóch iets te verbergen hebben. Nare geuren, ongewenste plekken die extra verzorging nodig hebben?
Wie herinnert zich Axe nog?
Ik heb hier even een paar dagen over nagedacht. Want ik vind het een thin line. Natuurlijk valt zo’n product niet uit de lucht, als er geen doelgroep is, ontwikkelt men dit echt niet. Die doelgroep is er. Door de jaren heen hoorde ik steeds vaker dat mensen deodorants over hun hele lichaam heen gebruiken. Mannen doen dat met sprays – Axe was hier een gewild product voor, en vrouwen met deo in de huidplooien.
Helpen met een issue, kan inclusief zijn
Ik denk dat het wel in het inclusiviteitsbeleid van het merk kan passen, omdat het ook een doelgroep hiermee bedient die wellicht volslank is en huidplooien heeft en zweet/schuurplekjes ontwikkelt. Of misschien wel mensen die panisch voor geur zijn, hun eigen geur, en zich constant afvragen wat de omgeving van hen vindt/ruikt. Ook die mensen horen binnen het inclusiviteitsspectrum;-) – like anyone else on this planet.
Oppassen met framing
Toch vind ik dat er opgepast moet worden met ‘framing’. Als het negatieve reacties gaat uitlokken, waardoor lichaamsgeur nog meer een taboe wordt, of mensen met huidplooien door dikte bijvoorbeeld nog meer gestigmatiseerd worden, ben je echt verkeerd bezig. Dus DOVE, hou je kernwaarden overeind. Blijf consistent en alert.
Shopperdepop de producten bij Kruidvat, Trekpleister e.a. En oh ja, STOP ook met het dragen van synthetische kleding. Het is lekker goedkoop, ik weet het. Maar het draagt niet bij aan een drogere huid.
