Het Japanse moederbedrijf Kao Brands, dat onder meer John Frieda in de markt zet, heeft een aanklacht ingediend tegen het Duitse bedrijf Henkel, onder meer eigenaar van haarmerk Schwarzkopf. Inzet van de strijd is de nieuwe technologie die beide bedrijven gebruiken voor hun nieuwe permanente schuimkleuring.
Kao is van mening dat Henkel inbreuk doet op hun intellectuele eigendomsrecht en patentbescherming in zowel Duitsland als Japan, waar beide merken nu hun nieuwste innovatie verkopen: een schuimverf op permanente basis. Bij John Frieda gaat het om de Precision Foam Colour
Volgens de vaksite CosmeticsDesign.com die de zaak naar buiten bracht, ontwikkelde Kao de techniek al in 2002 en kwam zij er voor zwart haar mee naar buiten in 2007 en tegen grijs haar in 2008. Eind 2010 werden daar vele kleuren aantoegevoegd en werd het ook in Europa gelanceerd, onder de vlak van het Kao brand merk John Frieda. Henkel bracht een soortgelijk product tegelijkertijd met Kao uit in Europa.
Henkel wilde tegenover CosmeticsDesign geen uitspraken doen in deze lopende zaak. BeautyJournaal trachtte in Nederland inlichtingen in te winnen bij Kao Brands/John Frieda en werd door de marketingmanager verwezen naar het Japanse moederbedrijf.
Wat bij ons in het bijzonder vragen oproept is waarom er alleen in Duitsland en Japan zaken worden aangespannen en niet in de andere markten waar de John Frieda (en Henkel) schuimkleuring verkocht wordt. Wij hebben een bevriende jurist gevraagd om ons uit te leggen hoe dit precies werkt en hij laat ons weten: ‘Het gaat om een inbreuk op een Japans patent en op het Utility Model (vergelijkbaar IE recht) in Duitsland. KAO heeft de rechten alleen vastgelegd in deze landen met een relatief grote afzetmarkt. Henkel is vrij om deze producten in Nederland te verkopen, voor KAO is deze Nederlandse markt kennelijk onvoldoende belangrijk. Als er een verbod komt in Japan/Duitsland, is het bovendien waarschijnlijk dat de productie van dit product door Henkel worden gestaakt: productie/verkoop voor andere Europese markten (buiten Duitsland) is kennelijk onvoldoende renderend voor dit Duitse product.’
