Het Noorse bedrijf Bioforskning, dat spermine heeft gecommercialiseerd, benadrukt echter dat spermines in alle lichaamscellen zitten en dus niet uitsluitend afkomstig zijn van de mannelijke voortplantingscellen. Bovendien heeft het bedrijf de spermines nagebootst in het laboratorium.
Nu.nl meldt er bijvoorbeeld over:
‘De levenscyclus van menselijk zaad vraagt nu eenmaal om extra hulp en een krachtig middel dat de cellen sterk en jong houdt. Spermine doet dit voor de spermatozoïden.
Bioforskning claimt nu dat het gebruik van Spermines in huidverzorgingsproducten, soortgelijke verjongende en versterkende effecten sorteert. Het zou vooral de schadelijke gevolgen van zuurtstof op de huid terugdraaien. Ondanks dat de mens afhankelijk is van zuurstof, blijkt uit twee recente onderzoeken (één Japanse en één uitgevoerd door de UCLA) dat het in grote hoeveelheden inderdaad schadelijk kan zijn voor de mens.’
Tsja, lekker ludiek weer. Onzin? Het hoeft niet. Wat het vooral zo ludiek maakt is de oorsprong voor het idee. Lange tijd hebben wij ook gedacht dat crèmes waarin een synthetische kopie van slangengif zit dat een Botox-achtig effect geeft, niet zou kunnen werken. Maar onze BeautyJournaal expert en chemicus Lida Schoen werpt toch een ander licht op de zaak….. Ik denk dat we onze Lida ook dit staaltje poop maar eens voor moeten leggen. Want wij vragen ons natuurlijk ook af wat er met je rimpels gebeurt als je vers sperma erop smeert. En ding staat vast: het plakt teveel en droogt korrelig op. Nee, dat verdient geen schoonheidsprijs.
