Op het blog dat ik inmiddels niet meer beheer, schreef ik onlangs nog dat ik me ge-Doved voelde omdat ik het zonde vond dat het merk juist die sociale boodschap achter zich heeft gelaten. Met de nieuwste deo die stoppelhaar minder zichtbaar moet maken, komt het merk tegemoet aan de kale-huid-trend die al geruime tijd dominant is. Tijdens de presentatie ervan in Nederland vroeg een journalist nog: maar een beetje lichaamshaar hoort toch bij Dove? Niet meer dus. Jammer.
Uit een artikeltje op RetailActueel blijkt dat die wereldomspannende campagne Dove in een lastige spagaat heeft gebracht. De boodschap was zeer herkenbaar geworden en werd sympathiek bevonden, alleen….het leverde niet meer geld in het laatje op en dat heeft een beursgenoteerd bedrijf natuurlijk wel nodig. Nu ja, elk bedrijf natuurlijk. Bovendien bleef door de sociale boodschap de aandacht voor de functionele eigenschappen van de producten achter en bleken veel journalisten en bloggers de boodschap hypocriet te vinden, omdat Dove hoe dan ook prachtige modellen met uitstekende lichamen neerzet.
Ik ben een van die journalisten die fulmineerde, niet in den beginne, maar nu wel bij de omwenteling. Juist bewust niet eerder omdat ik vind dat er niets mis is met een sociale boodschap willen uitdragen en er ook geld mee willen verdienen. Ik vind dat van een salonsocialisme getuigen, waar ik helemaal niets mee heb. Natuurlijk wil je geld verdienen, kom op zeg. En daar mag best een andere dan gangbare boodschap aanhangen. Het getuigt van lef, vind ik en lef is per definitie bewonderenswaardig. Als blijkt dat de superieure eigenschappen van de producten niet voldoende benadrukt werden, hadden ze dat toch alsnog kunnen doen? Een mooiere combinatie is gewoon niet denkbaar: een sociaal gezicht met topkwaliteit producten. Whoah……dat is pas subliem!
Paula Begoun, de Amerikaanse cosmeticacriticaster, wordt ook altijd zo aangevallen dat ze superkritisch naar merken is, en ‘ondertussen’ haar eigen lijn promoot. Nou en!? Ze is niet per definitie tegen alle producten en merken in de industrie. Ze heeft zo haar eigen testmethoden en normen en waarden. Het is juist heel slim en efficient om dan een product ernaast te zetten waar je zelf wel in gelooft. Ik moet ze ook maar eens gaan uittesten. Ze waren toegezegd, maar heb ze nog niet gezien (?).
Anyway, wellicht is zo’n ogenschijnlijk tegengesteld concept meer weggelegd voor kleine authentiek merken. Die voelen minder druk om meesteromzetten te maken. Of zit ik er naast?
Lees ook:
