Het nieuws luidde (bron nu.nl):
‘De onderzoekster ondervroeg 265 vrouwen over hun borstvergroting. Een kwart van de ondervraagde vrouwen kampte twee jaar na de ingreep nog met pijn. De grootte van de implantaten had geen invloed op de ontwikkeling van chronische pijn. Bij de vrouwen zonder chronische pijn nam de kwaliteit van leven na de borstvergroting toe. Bij vrouwen met pijnklachten doet de pijn het positieve effect van de ingreep teniet, aldus Steegers. De studie van Steegers is volgens het UMC de eerste naar blijvende pijn als gevolg van een borstvergrotende operatie. Jaarlijks vinden in Nederland drieduizend borstvergrotende operaties plaats. Deze operaties gebeuren vrijwel uitsluitend in particuliere klinieken, die zelf geen wetenschappelijk onderzoek verrichten. De Nijmeegse onderzoekster wijst op het belang van goede voorlichting over mogelijke pijn na een ingreep. Vrouwen moet zich terdege afvragen of zij de pijn na de operatie er voor over hebben, aldus Steegers. Het onderzoek keek ook naar pijn na operaties wegens borstkanker. Als tijdens de operatie de okselklieren worden verwijderd, is de kans op chronische pijn veel groter. De helft van de vrouwen bij wie de klieren zijn verwijderd, houdt daar blijvende pijn aan over. Als de okselklieren blijven zitten, is in een kwart van de gevallen sprake van pijn.
| © ANP |
———————————————————————————————————————————————
Plastisch chirurgen die ook deze ingrepen doen, vinden dit soort berichten natuurlijk nooit leuk om te horen. Het klinkt ook nogal desastreus, want 25% is niet niks. Maar dan rijst natuurlijk meteen de vraag: van hoeveel specialisten is het werk gecontroleerd dan en hoe waren deze prothese geplaatst – ook dat kan verschil maken, omdat voor het plaatsen van een prothese achter de borstspier, deze spier ook losgemaakt moet worden, zo laat onze expert, plastisch chirurg Frank Niessen weten. Bovendien maakt ook de inhoud van de prothese verschil: hoe groter, hoe meer kans ook op gevoeligheden.
Ten eerste ging het onderzoek niet alleen om pijn na borstvergrotingen, het onderzoek was veel breder: ze onderzocht de mate van zenuwschade en chronische pijn na chirurgie in het algemeen. Verder laat Steegers ons weten dat de cijfers gebaseerd zijn op gegevens van (slechts) 1 operateur, Leo Peter van der Weij. Volgens haar een zeer ervaren chirurg, maar ze geeft toe dat ze in een vervolg onderzoek graag gegevens van meerdere chirurgen zou opnemen, want ‘in andere studies naar chronische pijn na andere chirurgische ingrepen leek de chirurg soms wel en soms geen invloed te hebben.’
Op de vraag van Frank Niessen hoe de protheses geplaatst waren, kon Steegers ook geen uitsluitsel geven, omdat het niet in het onderzoek was meegenomen, hoewel ze toegeeft dat het wel belangrijk is om te weten, maar ‘we nemen dat graag in een volgende studie mee’. Overigens was er geen relatie gevonden tussen de grote van de prothese en de pijnscore.
Dit laatste vindt Frank Niessen onverwacht opmerkelijk. Onze chirurg besluit dat hij en zijn vakgenoten eigenlijk weinig met deze onderzoeksresultaten kunnen. De studie is eigenlijk niet goed opgezet, laat hij ons weten. Wat wij (BeautyJournaal journalisten) zelf zo opmerkelijk vinden, is dat dit soort nieuws waarin gekopt wordt dat 25% van de vrouwen met een borstvergroting chronische pijn houden, zo mager gefundeerd is, maar wel meteen op angst in speelt bij vrouwen. Slechte zaak. Zowel van zijde van het Radboud in de berichtgeving naar buiten toe als hoe de journalistiek het oppikt: tendentieus.
Tot slot laat Niessen, maar ook zijn collega Gijs van Selms weten dat ze hopen dat er vervolgonderzoek komt, omdat het toch om erg belangrijke informatie gaat, waarover de chirurgen ook meer willen weten. ‘Als patienten ons nu vragen hoe het met pijn na afloop zit, kunnen wij daar ook geen goed antwoord op geven, omdat we het feitelijk niet weten. Meer onderzoek is absoluut gewenst.’
Lees ook:
